Η συγγενής σκολίωση δεν είναι κληρονομική αλλά δημιουργείται εξ΄αιτίας ανωμαλιών των σπονδύλων κατά την διάρκεια της κύησης.
Μπορεί να οφείλεται σε ατελή σχηματισμό τους, όπως για παράδειγμα οι ημισπόνδυλοι ή στον ατελή διαχωρισμό τους, μπλοκ σπονδύλων ετερόπλευρα.
Ανάλογα τον εντοπισμό τους, το είδος της συγγενούς ανωμαλίας και τον αριθμό τους δημιουργούν μεγάλες ή μικρές ασυμμετρίες στην σπονδυλική στήλη.
Ο αριθμός των ανώμαλων σπονδύλων, η εντόπισή τους καθώς και η δυνατότητά τους να αναπτυχθούν, καθορίζουν πόσο σοβαρή θα είναι η συγγενής σκολίωση.
Οι ασθενείς με συγγενή σκολίωση συχνά έχουν και ανωμαλίες άλλων οργάνων. Καρδιακές ανωμαλίες, ανωμαλίες του ουροποιητικού, σπονδυλικές ανωμαλίες (λιπώματα του νωτιαίου μυελού, συμφύσεις, διαστηματομελία) κλπ.
Θεραπεία
Η παρακολούθησή τους γίνεται από την βρεφική κιόλας ηλικία και πρέπει να γίνεται πολύ καλή εκτίμηση και πρόγνωση για το μέγεθος της σκολίωσης που θα προκύψει.
Πρέπει σε κάθε περίπτωση ακόμη και εάν έχει προγραμματισθεί χειρουργική αντιμετώπιση, να εφαρμόζεται ένας κηδεμόνας σκολιώσεως, ώστε να περιορίσει την αύξηση της σκολιωτικής γωνίας.
Σε κάποιες περιπτώσεις που αντιμετωπίσθηκαν νωρίς με κηδεμόνα και οι βλάβες ήταν συμμετρικές, δεν θα χρειασθεί σπονδυλοδεσία.
Όταν διαφαίνεται ότι θα προκληθεί μεγάλη σκολίωση, τότε η τμηματική περιορισμένη σπονδυλοδεσία των υπεύθυνων σπονδύλων ή η αναπτυσσόμενη ράβδος, μπορεί να γίνει και σε πολύ μικρή ηλικία, όπως επίσης και η αφαίρεση του υπεύθυνου ημισπόνδυλου που επιτρέπει σε όλη την υπόλοιπη σπονδυλική στήλη να ευθυγραμμιστεί τελείως και στα υπόλοιπα τμήματα της σπονδυλικής στήλης να σχηματιστούν κανονικά.
Σε πολύπλοκες ανωμαλίες (ημισπόδυλοι με μπλοκ σπονδύλων) γίνεται εκτεταμένη σπονδυλοδεσία. Ο σκοπός είναι να προλάβει κανείς τις σοβαρές παραμορφώσεις οι οποίες μπορεί να επηρεάσουν την ανάπτυξη των πνευμόνων. Σε προχωρημένες ηλικιακά και παραμελημένες συγγενείς σκολιώσεις, γίνονται επεμβάσεις οστεοτομιών των σπονδύλων σε ένα ή και περισσότερα επίπεδα.
Κάποιοι ασθενείς μαζί με την συγγενή σκολίωση έχουν και ανωμαλίες στα πλευρά που ή λείπουν ή είναι ενωμένα μεταξύ τους, οπότε μαζί με την επέμβαση στους σπονδύλους αντιμετωπίζονται και τα πλευρά με διαχωρισμό και διατάσεις αυτών, ώστε να απελευθερωθεί η θωρακική κοιλότητα και να αναπτυχθούν οι πνεύμονες.
Η παρακολούθηση πρέπει να γίνεται μέχρι το τέλος της ανάπτυξης.
Ασθενής 13 ετών με δείκτη ανάπτυξης Riser 0 και συγγενή σκολίωση 27°, οφειλόμενη σε μπλοκ σπονδύλων και ηπισπονδύλους σε διαφορετικά επίπεδα. Εφαρμόσθηκε κηδεμόνας SPONDYLOS Rigo Cheneau και 4 χρόνια μετά (δείκτης ανάπτυξηςRiser 5) η σκολίωση του παρέμεινε στα ίδια επίπεδα.
