Σπονδυλική Στένωση

Τι είναι η Σπονδυλική Στένωση;

Σαν Σπονδυλική Στένωση χαρακτηρίζεται η μείωση της διαμέτρου του σπονδυλικού σωλήνα και των σπονδυλικών τρημάτων, με αποτέλεσμα την συμπίεση του νωτιαίου μυελού ή / και των ριζών και κατά συνέπεια τον πόνο ειδικά στην ορθοστασία και στην βάδιση.

Οι αιτίες είναι πολλές αν και τις περισσότερες φορές είναι ένα μείγμα αιτιών.

Η σπονδυλική στένωση στην αρχή έχει τα συμπτώματα της βασικής νόσου, για παράδειγμα ισχιαλγία από πίεση κήλης μεσοσπονδυλίου δίσκου στην αντίστοιχη νευρική ρίζα.

Δείτε το video

Αργότερα αυτό που παρατηρεί ο ασθενής είναι η μείωση της αντοχής του στην ορθοστασία  (για παράδειγμα οι νοικοκυρές όταν πλένουν πιάτα στο νεροχύτη) και στην βάδιση στον δρόμο.

Χαρακτηριστικό είναι αυτό που λένε οι ασθενείς ότι μετά από 200 μέτρα, νοιώθουν έντονο πόνο στην μέση και κάποιες φορές στα πόδια και χρειάζονται να σταματήσουν και να ξεκουραστούν για λίγο (διαλείπουσα χωλότητα).

Το διάστημα της απόστασης αργά αλλά σταθερά μειώνεται μέχρι και τα ελάχιστα μέτρα.

Η μείωση του πόνου επέρχεται συνήθως μετά από κάμψη του κορμού ή όταν κάθεται. Κλασσική είναι η απορία του ασθενούς ότι σιγά σιγά καμπουριάζει, ενώ ποτέ του δεν καμπούριαζε.

Άλλα συμπτώματα που δοκιμάζουν είναι μουδιάσματα στα κάτω άκρα, αίσθηση αστάθειας και απώλειας της ισορροπίας και σε προχωρημένες καταστάσεις ορθοκυστικές διαταραχές. Η δυνατότητα ανακούφισης στην πρόσθια κάμψη του κορμού οφείλεται στην μείωση της λόρδωσης με αποτέλεσμα την προσωρινή αποσυμπίεση των νευρικών ριζών και του νωτιαίου μυελού. Συνήθως χρησιμοποιούν μπαστούνι στην βάδιση.

Eφαρμογή ενός αντιλορδωτικού κηδεμόνα κάμψεως τύπου SPONDYLOS, ανακουφίζει από τους πόνους και προσδίσει στο σώμα την προσδοκώμενη μείωση της λόρδωσης.

Ο αντιλορδωτικός κηδεμόνας για την σπονδυλική στένωση, χωρίς πραγματική κύφωση της Θωρακικής μοίρας, είναι ένας κηδεμόνας που η μηχανική του είναι να κυφώνει την οσφυϊκή μοίρα μειώνοντας της οσφυϊκή λόρδωση.

Κηδεμόνας κάμψεως, ασκήσεις στηρικτικών μυών και μείωσης της λόρδωσης, παυσίπονα και χειροπρακτική φαίνεται να είναι η θεραπεία εκλογής για τους περισσότερους ηλικιωμένους ασθενείς. Σε όλες τις περιπτώσεις με την εφαρμογή του αντιλορδωτικού κηδεμόνα, έχουμε ελάττωση έως και εξαφάνιση του πόνου, τουλάχιστον όσο εφαρμόζεται επάνω στον ασθενή.