SEAS

Η μέθοδος SEAS (Scientific Exercise Approach to Scoliosis) είναι το αποτέλεσμα μιας ερευνητικής προσπάθειας του ISICO (Istituto Scientifico Italiano Colonna Vertebralle), του μεγαλύτερου δικτύου αντιμετώπισης παθήσεων σπονδυλικής στήλης στην Ιταλία.

Βασίζεται σε έναν ειδικό τύπο ενεργητικής αυτό-διόρθωσης, ο οποίος διδάσκεται ξεχωριστά για τον κάθε ασθενή, ενώ στην συνέχεια σχετίζεται με ασκήσεις σταθεροποίησης που περιλαμβάνουν νευρομυϊκό έλεγχο, εκπαίδευση ιδιοδεκτικότητας και ισορροπία.

Η μέθοδος SEAS χαρακτηρίζεται επίσης από μία γνωστική-συμπεριφορική προσέγγιση μεταξύ του ασθενούς και της οικογένειας του για να μεγιστοποιήσει την συμμόρφωση με την θεραπεία. Ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία της προσέγγισης αυτής συγκριτικά με άλλες μεθόδους αποτελεί η απόλυτη προσαρμογή του προγράμματος ασκήσεων στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ασθενούς.

Η μέθοδος χρησιμοποιεί ενεργητικές ασκήσεις αυτοδιόρθωσης της στάσης.

Χρησιμοποιείται για κυφώσεις και σκολιώσεις, με σκοπό να βοηθήσει τον ασθενή να αναζητήσει την κατάλληλη θέση αυτό-διόρθωσης ανάλογα με το είδος της πάθησης του.

Στόχος της μεθόδου SEAS είναι η εκμάθηση της ενεργητικής αυτό-διόρθωσης και η σταδιακή ενσωμάτωση της στις καθημερινές δραστηριότητες του ασθενούς.

Οι ασκήσεις της μεθόδου βοηθούν στην παρεμπόδιση επιδείνωσης της πάθησης, στην βελτίωση της επίγνωσης και στην διόρθωση της πάθησης από τον ίδιο τον ασθενή.

Επίσης στην δημιουργία ενός ικανοποιητικά σταθερού κυρτώματος κατά το τέλος της ανάπτυξης του παιδιού και στην καλύτερη αυτόνομη σταθεροποίηση της σπονδυλικής στήλης.

Τα προγράμματα άσκησης SEAS πρέπει να γίνονται από φυσιοθεραπευτή ειδικά εξειδικευμένο και καταρτισμένο. Οι ασκήσεις που εκτελούνται στο SPONDYLOS βασίζονται σε ένα είδος ενεργού αυτο-διόρθωσης. Αυτό σημαίνει ότι ο ασθενής θα πρέπει να πετύχει την μεγαλύτερη δυνατή διόρθωση στα τρία επίπεδα της παραμόρφωσης στη συγκεκριμένη στιγμή της παθολογίας του. Οι ασκήσεις αντικαθίστανται τακτικά και προσαρμόζονται στις ατομικές ανάγκες του ασθενούς.

Η άσκηση θα πρέπει να διεξάγεται δύο ή τρεις φορές την εβδομάδα για 45 λεπτά ή 20 λεπτά κάθε μέρα και κάθε δύο ή τρεις μήνες εξετάζονται οι ασκήσεις ανάλογα με την ανάπτυξη, την ικανότητα που αποκτήθηκε και ούτω καθεξής.

Το ινστιτούτο ISICO απέδειξε με επιστημονικές μετρήσεις ότι η άσκηση βοηθάει να διατηρηθεί το αποτέλεσμα της διόρθωσης του κηδεμόνα.

Αυτός είναι και ο λόγος που τελειώνοντας την θεραπεία του ένα παιδί, θα πρέπει να συνεχίσει τις ασκήσεις, έστω και ολιγόλεπτα, καθημερινά, σε όλη του την ζωή.