fbpx

Σκολίωση

Σκολίωση τι είναι; skoliosi 

Η σκολίωση (από την αρχαία ελληνική λέξη σκολιός= στρεβλός, σκολίωση=στρέβλωση) είναι η πλάγια κλίση του κορμού, σε ένα η περισσότερα επίπεδα skoliosi

Διαχωρίζεται σε:

λειτουργική (κακή στάση του σώματος) και

οργανική (αφορά τους σπονδύλους).

Γενικά για την Σκολίωση

Λειτουργική skoliosi


Η Λειτουργική Σκολίωση μπορεί να διορθωθεί με πλάγια κάμψη του κορμού αντίθετα της κλίσης .

Οι λειτουργικές  Σκολιώσεις οφείλονται σε γνωστές αιτίες όπως για παράδειγμα η ανισοσκελία.

Όταν δηλαδή λόγω μια βράχυνσης του ενός σκέλους η λεκάνη γέρνει προς το βραχύ σκέλος.

Η ανταλγική  που οφείλεται στον πόνο που δημιουργεί μια κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου.

Διορθώνεται άμεσα όταν αφαιρεθεί η αιτία που την προκαλεί.

Οργανική skoliosi


Η Οργανική είναι μια τρισδιάστατη πάθηση σε πολλαπλά επίπεδα. Συνήθως 3 η 4.

Δεν είναι μόνο μια πλάγια κλίση του κορμού προς μια ή δύο κατευθύνσεις, σε δύο επίπεδα, όπως φαίνεται σε μια ακτινογραφία.

Είναι δύσκαμπτη και δεν διορθώνεται με την αντίθετη πλάγια κλίση του κορμού.

Επίσης στην οργανική μαζί με την πλάγια κλίση συνυπάρχει και στροφή της σπονδυλικής στήλης.

Η οργανική  μπορεί να είναι γνωστής η αγνώστου αιτιολογίας.

Γνωστής αιτιολογίας για παράδειγμα είναι:

Η νευρομυϊκή σκολίωση


Δημιουργείται συνεπεία ατροφίας ομάδων μυών του κορμού, σε ένα παιδί που πάσχει από μια νευρολογική πάθηση.

Όπως η εγκεφαλική παράλυση, η Νωτιαία ατροφία, η συριγγομυελία κ.ά.  και συνήθως παρουσιάζονται κατά την γέννηση των παιδιών.

Η συγγενής σκολίωση


Σκολίωση που οφείλεται σε ατελή σχηματισμό ή διαχωρισμό των σπονδύλων κατά την διάρκεια της κύησης.

Δεν έχει κληρονομικό υπόβαθρο και παρουσιάζεται ήδη κατά την νηπιακή ηλικία, όπου δημιουργείται μια πλάγια κλίση.

Δευτεροπαθείς Σκολιώσεις


Σκολιώσεις που οφείλονται σε παθήσεις όπως η Νευροϊνωμάτωση, σφηνοειδή κατάγματα ή καταστροφή των σπονδύλων από μικροβιακές φλεγμονές ή όγκους.

Οι σκολιώσεις γνωστής αιτιολογίας αποτελούν μόνο το 20% περίπου των σκολιώσεων γενικά.

Οι περισσότερες είναι οι σκολιώσεις αγνώστου αιτιολογίας, οι καλούμενες και Ιδιοπαθείς, τουλάχιστον μέχρι το 2013 οπότε και εντοπίστηκε το γονίδιο GPR126, που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η κληρονομικότητα και η γονιδιακή αιτιολογία φαίνεται να είναι η απάντηση.

Η Ιδιοπαθής σκολίωση

Αρχίζει την εμφάνιση της συνήθως σε μικρή ηλικία με μια ανεπαίσθητη στροφή ενός σπονδύλου.

Αργά αλλά σταθερά συμπαρασύρει και του εκατέρωθεν σπονδύλους, σχηματίζοντας κυρτώματα στην πλάτη (θωρακική σκολίωση) στην μέση (οσφυϊκή σκολίωση) ανάμεσα στην πλάτη και στην μέση (θωρακοοσφυϊκή σκολίωση) ή και στα δύο (διπλή θωρακική και οσφυϊκή).

Η συνηθισμένη ταξινόμηση της με βάση την ηλικία εμφάνισης είναι:

νηπιακή –  παιδική εφηβική 

skoliosi

Φαίνεται όμως ότι η σκολίωση είναι μια. Απλώς μπορεί να επιδεινωθεί στα νήπια, στα παιδιά ή στους εφήβους, οπότε να γίνει άμεσα αντιληπτή από τους γονείς ή τους παιδίατρους.

Πότε την καταλαβαίνουμε  


Μπορεί να γίνει αντιληπτή συνήθως σε μικρή ηλικία. Η κλινική εξέταση δεν προσφέρει πολλά πράγματα, εφ’ όσον δεν γίνονται με το μάτι αντιληπτές οι διαφορές. Η ακτινογραφία προσφέρει ακόμη λιγότερα.

Μόνο με πολύ εξειδικευμένα μηχανήματα επιφανειακής τοπογραφίας, όπως το Formetric 4D, μπορούμε να διακρίνουμε την διαφορά της στροφής, με την ανάπτυξη ενός αδιόρατου ύβου.

Καθώς αναπτύσσεται το παιδί και ιδιαίτερα στις φάσεις, όπου η αύξηση ύψους είναι μεγαλύτερη από τον μέσο όρο, αρχίζει να δημιουργείται μια κλίση προς την πλευρά της στροφής.

Η κλίση αρχίζει να γίνεται έντονα ορατή κατά την διάρκεια της  ταχείας ανάπτυξης και μεγιστοποιείται κατά την εφηβεία όταν έχουμε ανάπτυξη μεγαλύτερη από 10 εκατοστά σε ένα έτος. Συνήθως στα κορίτσια ένα χρόνο πριν και ένα χρόνο μετά την έναρξη της περιόδου.

Κατάταξη βάσει γωνίας

Συνήθως όλες τις σκολιώσεις έχουμε συνηθίσει να τις κατατάσσουμε ανάλογα με την γωνία της πλάγιας κλίσης (γωνία Cobb).

Πράγμα το οποίο εμπεριέχει την μισή αλήθεια για την σκολίωση εφόσον και η στροφή συμμετέχει στην τρισδιάστατη παραμόρφωση.

skoliosi

Έτσι λοιπόν έχουμε τις μικρές σκολιώσεις με γωνία μέχρι και 25° τις μεσαίες με γωνία μέχρι 35°, τις μεγάλες μέχρι 45° και τις πολύ μεγάλες περισσότερο από 46°.

Εξέλιξη 

Οι σκολιώσεις στην αρχή της εμφάνισής τους και μέχρι τις 25° έχουν ελαστικές ιδιότητες δηλαδή επανέρχονται στα φυσιολογικά όρια μετά από κατάλληλη θεραπεία.

Μεγαλώνοντας όμως η γωνία κλίσης και περνώντας αρκετός χρόνος από την εμφάνισή τους δημιουργούν μόνιμες πλαστικές παραμορφώσεις στους σπονδύλους.

Το αποτέλεσμα είναι η δυσκολία επαναφοράς τους έστω και με κατάλληλη θεραπεία.

Δηλαδή μπορεί να επανέλθει η γωνία κλίσης και η στροφή αλλά όχι η παραμόρφωση των σπονδύλων.

Πράγμα το οποίο σημαίνει θα πρέπει ο ασθενής να είναι σε μόνιμη συντήρηση του αποτελέσματος.

Έτσι λοιπόν σε όλες τις σκολιώσεις θα πρέπει να επεμβαίνουμε ιδιαίτερα έγκαιρα και αποτελεσματικά.

Πριν δημιουργηθούν μη αναστρέψιμες βλάβες.

Η αντιμετώπιση της Σκολίωσης πρέπει να είναι έγκαιρη και άμεση.

Δεν πρέπει να υπάρχει πλέον ορθοπαιδικός που να περιμένει να φθάσει τις 25° για να κάνει κάτι. Η επιδείνωση μιας σκολίωσης είναι το κριτήριο για την θεραπεία…

Η θεραπεία μπορεί πρέπει να είναι συντηρητική με κηδεμόνα και ασκήσεις.

Σε κάποιες ιδιαίτερα μεγάλες σκολιώσεις μπορεί να είναι χειρουργική.

Θεραπείες 

ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ


Η συντηρητική θεραπεία έχει δύο άξονες. Τον Διορθωτικό κηδεμόνα και την Κινησιοθεραπεία με ασκήσεις.

Όσο μικρότερο είναι το παιδί  τόσο περισσότερο στηριζόμαστε στην πολύωρη εφαρμογή του κηδεμόνα και λιγότερο στην άσκηση που λειτουργεί επικουρικά.

ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ 


Η χειρουργική θεραπεία θα πρέπει να εφαρμόζεται σε αυτές τις Σκολιώσεις, που η συντηρητική θεραπεία δεν απέδωσε τα αναμενόμενα.

Σε αυτές που το παιδί δεν ήθελε ή δεν μπόρεσε να ακολουθήσει μια σωστή θεραπεία και στις ελάχιστες ευτυχώς σήμερα παραμελημένες περιπτώσεις.

Μετά από πολλά χρόνια, συνήθως 15 με 20 μετά την οστική ωρίμανση και ειδικά σε γυναίκες μετά από εγκυμοσύνες και αύξηση βάρους, συνθηκών εργασίας κλπ αυξάνεται δραματικά.

Έτσι έχουμε την λεγόμενη Σκολίωση ενηλίκων